Auteur: mirvanderhoek

lachende dood

lachende dood

Mensen dansen met de ogen gesloten. Dicht tegen elkaar aan. Ze maken zich mooi en drinken en trouwen en eten en vinden elkaar in slaapkamers met de deur op een kier en zachte bedden. Straks bedrijven ze de liefde. Wanneer alle bezoekers zijn verdwenen en zelfs de 

zelfsabotage

zelfsabotage

Wacht! Mag ik het ook zien?! Het is een vraag maar de ondertoon verraadt dat ze niet anders verwacht dan dat haar verzoek zal worden ingewilligd. Dwingend klinkt het bijna. Het eindresultaat ziet ze onbewust al voor zich. Natuurlijk krijgt ze het te zien! Een 

zijn wie je bent

zijn wie je bent

soms is het veiligermakkelijkerte luisteren naar anderenje aan te passen aan de norm meningen kun je overnemendenken overlaten aan de massaeen massa die bestaat bij de gratie van angstvoor veroordelingvoor uitsluitingmaar je hoort ergens bij talenten krijgen geen kansen niemand kent ooit de rijkdom van 

kruispunt

kruispunt

Een druk kruispunt. Midden in de stad. Wegen komen samen. En mensen. Even maar want snel gaan ze weer ieder hun eigen weg. Alleen vandaag is het anders. Iedereen blijft wat langer. Sophie overweegt voorrang maar gewoon te nemen. Luuk geeft het met liefde weg. 

tegenstelling

tegenstelling

Kaplaarzen. Eindeloze natuur. Groene velden en de kracht van het water op de ruige kust. Koeienvlaaien. Dat wist ik nog van vroeger. En schapen met lange haren. Soms was ik omgeven door mist zo dicht dat zicht verdween. Soms deed warmte van de zon de 

leegte

leegte

Een hele zak vijgen. Die werkte ik zo weg. Ook al zat ik vol. Deed mijn buik er pijn van. Het ging gewoon naar binnen. En meer dan dat. Veel meer. Maar dan ging ik weer sapvasten. En ging het weer een paar weken goed. 

mee met de zee

mee met de zee

In de deuropening stond ineens deelnemer X met gele rubberen handschoenen aan. Gisteravond liep mijn Mee met de Zee meditatie weer heel anders dan ik me had voorgesteld. Met een draaiende buik en het toilet als zeer urgent doel was ik eruit weggerend. Maar omdat 

ontbijten

ontbijten

Soms. Wanneer ik geen afspraken heb. Zou ik het de hele dag wel willen. Ontbijten. Het is het moment dat ik nog niets hoef. Dat de hele dag nog voor me ligt. Vol belofte. Een idee dat ik heb. Ongehinderd door beperkende gedachten. Want die 

intenties

intenties

En er kwam niemand. Het was een ervaring van nietig zijn in dit enorme universum. Die avond ging alles ook gewoon verder zonder mij. Zonder mijn Mee met de Zee meditatie. Maar het gekke was dat ik voelde dat het er niet toe deed. Resultaat 

genoeg

genoeg

Wanneer is het genoeg. Snel genoeg. Groot genoeg. Ver genoeg. Imposant genoeg. Luid genoeg. Mooi genoeg. En voor wie. Wanneer hebben we genoeg vrienden. Genoeg aanzien. Genoeg spullen. Genoeg geld. Genoeg bevestiging. Genoeg zekerheid. En genoeg afleiding. Om toch vooral maar te voorkomen dat we