Jaar: 2016

vergelijken

vergelijken

Dus je hebt nog geen boek geschreven. Twintig jaar ervaring heb je nog lang niet en een lezing heb je nooit gegeven. Laat staan een dagtraining. Een wetenschappelijk rapport heb je nog niet gepubliceerd gekregen en gepromoveerd ben je ook niet. Eigenlijk kwam die universitaire 

drama

drama

Ineens voelde ik dat het mijn verhaal niet meer was. En wat een mooi excuus het al die tijd was geweest. Slachtoffer van mijn eigen drama. Het verdriet van mezelf niet mogen laten zien en horen. Daar lag het allemaal aan. En daar kon ik 

schoonheid

schoonheid

lopeneindeloos dwalendat is hoe ik de natuur het liefst ervaar maar dat ging hem deze keer niet wordenhet gebied dat ik bezocht liet zich op die manier niet zienvan een afstand kon ik kijkenen raden naar haar binnenwereldlopen kon dan wel zijn wat ik zo 

monsters en draken

monsters en draken

Blijf maar op dit pad Teun. Wat nou! Zie ik de jongen denken. Op dit pad blijven. Saaaaaaai. Teun wil eraf. Ontdekken. Wat is er nog meer. Hij wil op avontuur. Kijken waar zijn voeten hem brengen. Monsters verslaan onderweg. Zonder vrees. Voor het recht 

lachende dood

lachende dood

Mensen dansen met de ogen gesloten. Dicht tegen elkaar aan. Ze maken zich mooi en drinken en trouwen en eten en vinden elkaar in slaapkamers met de deur op een kier en zachte bedden. Straks bedrijven ze de liefde. Wanneer alle bezoekers zijn verdwenen en zelfs de 

zelfsabotage

zelfsabotage

Wacht! Mag ik het ook zien?! Het is een vraag maar de ondertoon verraadt dat ze niet anders verwacht dan dat haar verzoek zal worden ingewilligd. Dwingend klinkt het bijna. Het eindresultaat ziet ze onbewust al voor zich. Natuurlijk krijgt ze het te zien! Een 

zijn wie je bent

zijn wie je bent

soms is het veiligermakkelijkerte luisteren naar anderenje aan te passen aan de norm meningen kun je overnemendenken overlaten aan de massaeen massa die bestaat bij de gratie van angstvoor veroordelingvoor uitsluitingmaar je hoort ergens bij talenten krijgen geen kansen niemand kent ooit de rijkdom van 

kruispunt

kruispunt

Een druk kruispunt. Midden in de stad. Wegen komen samen. En mensen. Even maar want snel gaan ze weer ieder hun eigen weg. Alleen vandaag is het anders. Iedereen blijft wat langer. Sophie overweegt voorrang maar gewoon te nemen. Luuk geeft het met liefde weg. 

tegenstelling

tegenstelling

Kaplaarzen. Eindeloze natuur. Groene velden en de kracht van het water op de ruige kust. Koeienvlaaien. Dat wist ik nog van vroeger. En schapen met lange haren. Soms was ik omgeven door mist zo dicht dat zicht verdween. Soms deed warmte van de zon de 

leegte

leegte

Een hele zak vijgen. Die werkte ik zo weg. Ook al zat ik vol. Deed mijn buik er pijn van. Het ging gewoon naar binnen. En meer dan dat. Veel meer. Maar dan ging ik weer sapvasten. En ging het weer een paar weken goed.