Auteur: mirvanderhoek

portretten

portretten

Wat? Portretten? Van mezelf? En dan niet weten hoe ik moet kijken zeker en waar ik mijn handen moet laten. Hmm. Zichtbaarheid aan het uitstellen? Snap ik! In het oude jaar achtergelaten beperkende overtuigingen laten toch nog een echo horen en vol vuur gemaakte voornemens 

zonder toeteren

zonder toeteren

Ik had een fotootje moeten maken! Bedacht ik me later. Maar toen was ik ontroerd en in gedachten al verder gelopen. Dus dan beschrijf ik het maar. Een knalgeel busje met rode en witte strepen erop en felle lampen geluidloos zwaaiend vanaf het dak, had 

mijn boek

mijn boek

Ik loop door een straat en het voelt alsof ik in een scene van mijn boek ben beland. Een van de personages komt het huis uit lopen dat ik op dat moment passeer en haalt dan de fiets die hij van een vriend heeft geleend 

visie

visie

Wat is nou mijn visie? Ik denk dat er wereldvrede zou zijn als iedereen zou houden van zichzelf. Met alles erop en eraan. Het betekent wel verantwoordelijkheid nemen. Voor wat je aantreft, bij jezelf. Niet snel een sigaret opsteken dan, of nog maar een zak 

even stil

even stil

Gisteren kreeg ik een bericht van iemand die mijn boek ‘Luisteren in de Stilte’ had besteld! Dat vond ik zo leuk! Nog steeds! Net als in het begin. Toen aanraakbaar was geworden waar ik in het magische licht van vele vroege ochtenden aan had gewerkt. 

sigaret

sigaret

“Heb je misschien een sigaret voor me? Het is voor een project waar ik mee bezig ben.” Een jongen staat buiten de keuken van een restaurant te roken in zijn pauze en ik ben hem al voorbij als ik me bedenk dat ik dat eigenlijk 

wat als

wat als

Het is soms lekker om vast te houden aan wat je al kent. Aan wat de omgeving van je verwacht. Aan je identiteit. Aan wat je doet. En niet doet. Zo ben ik nu eenmaal, zeggen we dan 😉 Maar is dat wel zo. Het 

als het tegenzit

als het tegenzit

Wat ben ik eigenlijk een doorzetter. Ook als het tegenzit ga ik gewoon verder. Soms heb ik eerst mijn tranen weg te vegen, maar hup, daar ga ik dan weer. Gisteren zat ik langs mijn eigen tijdlijn te scrollen en vanuit het perspectief waarmee ik 

gedragen

gedragen

Je bent meestal niet de enige met bepaalde (soms eigenaardige) eigenschappen en ik ben wel nieuwsgierig of iemand dit herkent. Wat ik nog weet van vroeger is dat ik me in de buurt van de ene persoon zus of zo gedroeg en dat ik dan 

het oude

het oude

Wat een reis is het toch, het ondernemerschap! Bezig met teksten van mijn website aanpassen omdat ik ben veranderd. En daarmee verandert wat ik heb te zeggen ook. Het oude mag echt gaan. Waarom zou ik er nog langer aan vasthouden. Iets met identiteit. En