schaduw

Eerst dacht ik dat er iemand achter me liep, maar toen zag ik dat ook de tweede schim door mijzelf werd gevormd en ik realiseerde me wat een mooie metafoor dat eigenlijk was.

Achtervolgd door mijn eigen schaduw 😉

Want nog altijd is dat zo. Nog altijd kan ik overvallen worden door de schaduw van de overtuiging dat ik vooral niet moet denken dat ik mag bestaan.

En toch doe ik het. Bestaan. En nog in het licht ook, want ik heb uiteindelijk heus wel ontdekt dat ik dat mag. Dat ik het waard ben om mijn ruimte in te nemen. Zelfs als iedereen het kan zien.

En dat mogen we allemaal. Ruimte innemen. In het licht stappen. Zonder enige schaamte gaan staan voor wie je bent omdat je ten diepste weet hebt van jouw waarde.

Meestal hebben we ook allemaal wel een schaduw die ons daarin kan tegenhouden. Dan zijn we bezig met denken dat we niet goed genoeg zijn bijvoorbeeld en hoogstwaarschijnlijk wel zullen worden afgewezen door alles en iedereen.

Maar wat nou als je haar aankijkt, die schaduw, op waarheid toetst wat ze je wil laten geloven en haar vertelt dat je niet meer van haar praatjes bent gediend.

Dat je wijzer bent geworden en dingen hebt geleerd die je veel meer aanpreken, omdat ze vol kracht zijn en liefde voor wie je altijd al bedoeld was te zijn.

Dat is waar de healing shoot over gaat. Een shoot die ik naast de shoot voor bezielde ondernemers aan het ontwikkelen ben.

Een helende ervaring voor de lens, die gaat over je gehoord voelen en gezien en weten dat je er mag zijn, helemaal zoals je bent.

Want gebeurtenissen uit het verleden hebben je dan misschien gevormd, maar geen schaduw daarvan is groot genoeg om jouw schitterende essentie te verbergen.

Wordt vervolgd!