achter mijn computer

Weet je wat nou zo leuk is aan foto’s van een shoot afwerken? Het voelt alsof ik dan de schatten kan gaan bekijken die ik heb verzameld!

En vroeg in de ochtend hoef ik daarbij nog even niets presentabels aan te trekken. Het kan gewoon in mijn pyjama 😉

Yoga gedaan, gemediteerd, een paar glazen water gedronken met citroensap en helemaal fris en opgeladen kruip ik dan achter mijn computer en zie ik terug wat ik zo voor mensen wens.

Die kostbare momenten dat je het vertrouwen voelt om jezelf te zijn. Om zonder schroom te laten zien wie je bent.

Meestal is het dan nog stil en als het warm is zet ik de schuiframen open want dan hoor ik de vogels beter. Niet vermengd nog met andere geluiden van een opstartende stad.

Soms doe ik eerst mijn hardlooprondje want buiten zijn met het eerste licht van de dag vind ik ook zo magisch, maar hoe dan ook is het helmaal mijn tijd, mijn bubbel.

En eenmaal achter mijn computer zie ik dan terug wat ik in de de ontmoeting met de ander heb gezocht. Namelijk echtheid. En overgave aan het eigen innerlijke licht.

Mensen hebben vaak wel eerst wel iets te overwinnen om te besluiten zichzelf te gaan laten zien en dan ook nog met een fotograaf daarbij die het allemaal genadeloos vastlegt.

Is het wel ok dat ik hier voor de lens een beetje mezelf sta te zijn. Dat ik mezelf in de spotlights zet. Kan dat wel. Mag dat wel.

Maar, ja! Dat kan! Het mag! En sterker nog, als ondernemer heb je zelfs een fantastisch excuus om het te doen! Omdat het alleen maar jouw missie versterkt en dienend is aan wat jij de wereld brengt.

Vanmorgen heb ik eerst hardgelopen, dus geen fotootje in pyjama 😉