geen zin

“Ik zeg je alvast dat ik er helemaal geen zin in heb!” Lachend zei ze het, maar het was wel echt waar.

We zouden af gaan spreken voor een fotoshoot en vooraf bel ik altijd met mensen om me af te kunnen stemmen op iemand. Dan kan ik me verbinden met de essentie van die persoon en die dan later terug laten zien in de portretten die we gaan maken.

Er is alle ruimte voor wat de persoon bezig houdt en fijn als iemand dan zo eerlijk is want zo wordt ook bespreekbaar wat dwars zit en dan kan het uit de weg. Tijdens de shoot hoeft het dan geen belemmering meer te zijn.

Soms in het begin nog even maar dat ongemak verdwijnt vanzelf met het gesprek en het plezier dat we hebben en met gewoon zijn met wat zich aandient. Alles is goed. Alles mag er zijn.

Veel mensen zien op tegen een fotoshoot want ja, laten zien wie je bent en dan ook nog met een camera op je gericht, dat is nogal wat. Zelf had ik daar ook geen zin in en ik deed het pas toen ik er echt niet meer omheen kon 😉 Het werd een belangrijk deel van mijn persoonlijke ontwikkeling.

Het was namelijk wel lekker veilig en comfortabel om onzichtbaar te zijn en mijn werk naar voren te schuiven in plaats van mezelf maar het is voor de ander nou eenmaal fijn om een beeld te hebben van de persoon met wie ze gaan samenwerken.

Als ondernemer heb je van die uitdagingen 😉

En wanneer je dan denkt aan waarom je ook al weer doet wat je doet, wat jouw missie ook al weer was en je kunt de bezieling weer voelen waarmee je ooit begon, dan zet je jezelf en je belemmerende overtuigingen vanzelf opzij en dan ga je gewoon. Toch?

Uiteindelijk was de fotoshoot heel leuk trouwens. Vond zij ook 😉