afsluiting van een zoektocht

Het is gelukt 😉 Daar waar ik 22 jaar geleden een zwaar auto ongeluk kreeg stond ik nu in mijn rode rok en Miss Piggy shirt te dansen.

Jarenlang had ik gezocht naar iets waarvan ik niet wist wat het was en afgelopen zondag mocht ik het eindelijk gaan ophalen. Het deel van mijn ziel dat ik op die plek had verloren.
Mijn zoon was mee en met niemand anders had ik dit willen doen.

Destijds was hij net 1 jaar en hij heeft me hier gehouden.
Aan de weken dat ik op de intensive care lag heb ik geen herinneringen behalve het waanzinnige idee in mijn hoofd dat mijn (toenmalige) man mensen aan het job interviewen was om voor onze zoon te zorgen als ik er niet meer zou zijn.
Maar dat ging NIET gebeuren. No way! Wat een enorme oerkracht was dat.
Zorgen voor mijn zoon was míjn taak en daar was ik nog niet mee klaar! Dus ik bleef. En ik mocht mijn kleine jongen zien opgroeien tot de schitterende man die hij is geworden.

Ook toen ik weer opnieuw moest leren lopen was hij mijn drijfveer. Ik wilde hem weer zelf uit zijn bedje kunnen halen. En toen ik voor mezelf begon wilde ik daarmee voor hem een voorbeeld zijn van verantwoordelijkheid nemen voor je eigen geluk en leven.

Het auto ongeluk heeft alles veranderd en is het begin geweest van een reis naar mijn diepste wezen. Onderweg heb ik geleerd dat ik er mag zijn en mezelf mag laten zien zoals ik ben en werd het zaadje geplant om dat door te geven met mijn werk als fotograaf.
Zonder mijn zoon was het zover nooit gekomen.

Afgelopen zondag was de afsluiting van een zoektocht.
Het deel van mijn ziel dat ik had verloren heb ik terug en geheeld mag ik verder.
Allerliefste Ben, dankjewel dat je er bij was, dat je mijn zoon bent, dat ik je moeder mag zijn, dat ik van je mag leren en slap met je mag lachen. Ik ben zo trots op wie jij bent en ik hou van jou.