visie

Wat is nou mijn visie? Ik denk dat er wereldvrede zou zijn als iedereen zou houden van zichzelf. Met alles erop en eraan.

Het betekent wel verantwoordelijkheid nemen. Voor wat je aantreft, bij jezelf.

Niet snel een sigaret opsteken dan, of nog maar een zak met granola leeg eten en kopen wat je eigenlijk helemaal niet nodig hebt.

Maar aankijken en erkennen wat je voelt en doorvoelen wat je voelt en jezelf helemaal omarmen en dansen met alles wat je bent.

Wanneer verdriet en frustratie er gewoon mogen zijn en angst en pijn niet hoeven te worden weggedrukt, dan is het niet meer nodig om wat er van binnen speelt te projecteren op de wereld om je heen.

Wanneer je voelt dat je met alles wat je hebt meegemaakt, met alles waarin je faalde, met alles waarmee je voor gek stond, met alles waardoor je bent gebroken, nog steeds vanuit liefde durft te leven, dan ben je vrij.

En dat is de diepere reden waarom ik je uitnodig je ware zelf de gelegenheid te geven om zich te openbaren. Dat is waarom ik doe wat ik doe. Het is helend. In de eerste plaats voor jezelf maar daarmee ook voor de wereld om je heen.

En hoe meer mensen die liefde van binnen leidend laten zijn, hoe minder projecties naar buiten het vraagt.

Dat zou ik zo graag zien. Dat we vooral lief zijn voor elkaar. Elkaar dingen gunnen. En dat we allemaal anders mogen zijn en uniek en gerespecteerd en veilig.

Dat we massaal kiezen voor licht en liefde en vergeving en dankbaarheid en nieuwsgierigheid naar elkaar, om vanuit die energie te doen wat je kunt zodat het zich kan verspreiden om je heen.

Misschien is mijn camera voor mij alleen maar een instrument om dat te bereiken. Wel met toffe authentieke portretten als resultaat 😉